نظر یونگ در مورد دین

نظر یونگ در مورد دین:
یونگ با تبارشناسی ذهن بر آن شده که دین ریشه در ناخودآگاه بشر داشته است. ناخودآگاه واقعیتی زنده و منشأ راهنمایی و اندرزی است که از هیچ منبع دیگر نمی توان یافت و انسان باید به آن گوش دهد.زبان دین زبان نمادهاست. انسان وقتی به فردیت تام خواهد رسید که خودآگاه و ناخودآگاه با هم متحد شوند و بشر ضمن تحقیق در طبیعت و استفاده از زبان علمی ، به ناخودآگاه خویش و زبان نمادها نیز روی آورد. دین همان وجدان امر قدسی است که در انسان حالتی از مراقبت و تذکر و توجه پدید می آورد. سمبلهای مذهبی که از رویاهای ابتدایی و تخیلهای قوی و خلاق ناشی شده ، از طریق ناخود آگاه جمعی منتقل شده و برای ما باقی مانده است.

دین در طبقات زیرین آسمانخراش تمدن بشری جای دارد و امری طبیعی است که به هر وسیله انسان آن را از خود براند باز به سرعت باز می گردد. اعتقادات دینی در بهداشت روانی، معنی بخشیدن به زندگی ، ایجاد آرامش ، تحمل مشقات و پدید آوردن انگیزه سهمی به سزا دارد، چیزی که از عهده نظریات علمی بر نمی آید.بحران تمدن جدید نیز از همین ناحیه است که روش علمی بر سنت اعتقادی و معنوی غلبه کرده است و جای خدا خالی است و همه چیز از راز تهی شده است و هیچ چیز مقدس نیست و صدایی نمی آید . رهبران روحانی نیز بیش از راز نمادها به فکر حفظ سازمانهای مذهبی خود بوده

منبع
مقصود فراستخواه ، دین و جامعه ، ص 157-156